ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ ΜΕΤΑΞΥ ΤΗΣ ΕΦΙΠΠΟΥ ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΤΗΣ ΓΙΑΝΝΙΤΣΑΣ ΤΗΝ 5ην ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 1914

 ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ ΜΕΤΑΞΥ ΤΗΣ ΕΦΙΠΠΟΥ ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΤΗΣ ΓΙΑΝΝΙΤΣΑΣ 

Ο ΛΟΓΟΣ: 

Η ΜΗ ΚΑΘΟΔΟΣ ΤΗΣ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟΥ ΕΙΚΟΝΟΣ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΒΗΤΙΣΣΑΣ ΤΗΝ 5ην ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 1914 ΣΤΑ ΓΙΑΝΝΙΤΣΑΝΙΚΑ

Οι κάτοικοι της Γιάννιτσας ανέκαθεν θεωρούσαν και θεωρούν μέχρι σήμερα αποκλειστικό και αναφαίρετο δικαίωμα και ως ίδιο κτίσμα την Θαυματουργό και Πάνσεπτο Εικόνα της Υπεραγίας Θεοτόκου της Δημιοβήτισσας καθώς και την Ιερά Μονή της

Δεν θέλουν να φεύγει η Εικόνα της Παναγίας από τον Θρόνο της, και όσοι εκ των πιστών θέλουν να ζητήσουν την βοήθειά της και να την προσκυνήσουν να πηγαίνουν στο μοναστήρι της.

Την 5η Σεπτεμβρίου του 1914 ο τότε Πρόεδρος των Γιαννιτσανίκων Γ. Μπουφέας κατόρθωσε να πάρει την έγκριση της διοικήσεως όσο αφορά την Κάθοδο της Αγίας Εικόνος για ένα διάστημα στο Ναό των Γιαννιτσανίκων.

Πράγματι ο ως άνω Πρόεδρος των Γιαννιτσανίκων την ημέρα αυτή του 1914 συνοδευόμενος από δέκα έφιππους χωροφύλακες, και τον Υπενωμοτάρχη Σταύρο Νενέ και πολλούς κατοίκους των Γιαννιτσανίκων ήλθαν μέχρι την Γιάννιτσα και προσπάθησαν να προχωρήσουν προς την Δήμιοβα για να παραλάβουν την Εικόνα και να την μεταφέρουν στα Γιαννιτσάνικα.

Το γεγονός αυτό το έμαθαν τότε οι κάτοικοι της Γιάννιτσας και προκαλώντας την αγανακτησἠ τους σήμανε για όλους συναγερμός.

Το κάλεσμα όλων των Γιαννιτσάνων, Περιβολίσιων, Αραχωβητών και ξωμάχων όλου του χωριού έγινε από τις συνεχόμενες κωδωνοκρουσίες, έτσι μαζευτικαν όλοι στην πλατεία του χωριού, με μπροστάρηδες τους τότε: Πρόεδρο της Κοινότητος Σταύρο (Σταυρούκο) Μπούνα, Αντιπρόεδρο τον Γεώργιο Παυλή (Ζηγή) και τους συμβούλος Ηλία Μπούχαλη (Πουλολιά), Δημήτριο Βέλμαχο και Γεώργιο Σταυριανούλη.

Όλοι μαζί άνδρες και γυναίκες στο γεφύρι του σταχτέα επιτέθηκαν λυσσαλέα με πέτρες, ρόπαλα ακόμα και με φουρνόξυλα στους Χωροφύλακες και τους ακολουθούντες κατοίκους των Γιαννιτσανίκων αναγκαζοντάς τους να υποχωρήσουν.

Την επομένη, 6η Σεπτεμβριου 1914, ήρθε στη Γιάννιτσα αστυνομική δύναμη αποτελόύμενη από 50 χωροφύλακες με εντολή να επιβάλλει την τάξη και να πάρει την εικόνα, αλλά όταν έφθασαν στο μοναστήρι δεν βρήκαν πουθενά την Εικόνα, γηιατί οι Γιαννιτσάνοι και οι Μοναχοί της Μονής είχαν φροντίσει να την κρύψουν σε ασφαλές μέρος στην θέση Σπαρτόλακα.

Βέβαι οι ενέργειες αυτές των Γιαννιτσάνων δεν έμειναν ατιμώρητες, με εντολή του τότε Εισαγγελέα Πλειμελειοδικών Καλαμάτας συνελήφθησαν ως πρωταίτιοι για τα επεισόδια και για την αντίσταση κατά των αρχών, ο τότε Πρόεδρος και κάτοικοι της Γιάννιτσας, 27 ανδρες και 60 γυναίκες, τρεις εκ των οποίων ήταν έγγυες και γέννησαν στη φυλακή.

Τους έκλεισαν όλους τότε στις φυλακές Αλεξανδράκη ως υπόδικους για τα επεισόδια. Η δίκη έγινε στις 15 Μαρτίου του 1915, η οποία υπήρξε πολυτάραχη, έτσι δικάστηκαν σε δύο μήνες φυλάκιση όλοι τους. Αλλά τότε ξεσηκώθηκαν όλοι οι Γιαννιτσάνοι και με αναφορές και διαβήματα προς την τοτε κυβέρνηση του Δημ. Γούναρη και τότε Βασιλέα Κωνσταντίνο. Έτσι πέτυχαν να εκδοθεί με την σύμφωνω γνώμη της κυβέρνησης Γούναρη Βασιλικό Διάταγμα δια του οποίου απαγορευόταν στο μέλλον η Εικόνα της Δήμιοβας να μεταφέρεται στα Γιαννιτσάνικα,  και χαρίστικε η υπόλοιπη ποινή στους καταδικασθέντες.

Το ίδιο έτος η Ιερά Εικόνα μεταφέρθηκε στον Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου Φλαρίου Καλαμάτας για να πραγματοποιηθούν δεήσεις για την υγεία του Βασιλιά Κωνσταντίνου όπου παρέμεινε για δύο ημέρες. Στη συνέχει με πομπή μεταφέρθηκε στο θρόνο της πρωτοστατούντος του Ιερέα Δημητρίου Ρουσάκη όπου παρέμεινε μέχρι το 1946.

Το έτος εκείνο αποφασίσθηκε από τον τότε Μητροπολίτη Μεσσηνίας να μεταφερθει η Εικόνα της Παναγίας στα Γιαννιτσάνικανγια να ενισχύσει την ανέγερση του Ναού των Γιαννιτσανίκων και έκτοτε κάθε χρόνο μεταφέρεται για ένα δεκαήμερο στα Γιαννιτσάνικα,

Άραγε σαράντα χρόνια αργότερα, τον Σεπτέμβριο του 1986, να ήταν τυχαίο που συνέβησαν οι καταστρεπτικοί σεισμοί, κατά τους οποίους ο Ναός αυτός έγινε ένας σωρός ερειπίων ή πρόκειται περί θαύματος της Παναγίας;

Η απάντηση δική σας.

Υ/Γ: Το παραπάνω κείμενο είναι απόσπασμα από την εργασία του εν Αθήναις συντοπίτου μας, κου Τάσου Αγγελή με τίτλο Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΜΑΣ (ΓΙΑΝΝΙΤΣΑ) ΕΛΑΙΟΧΩΡΙΟ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ που εκδόθηκε το 2013