Περί της Καθόδου της Ιεράς Εικόνος από το Μοναστήρι της Δήμιοβας στον Ναό των Γιαννιτσανίκων

 Ανατολικά της Γίαννιτσας υπάρχει η ιστορική μονή της Δημιόβης. Στη μονή αυτή υπάρχει η πολυθαυματούργη είκονα της Παναγίας της Δημιόβης. Η εικόνα θεωρείται έργο του Ευαγγελιστή Λουκά. Ο σεβασμός και η αγάπη των κατοίκων του Ελαιοχωρίου προς την Παναγιά ητάν και είναι μεγάλος. Στα τέλη της δεκαετίας του 1910 οι Γιαννιτσάνοι αποφάσισαν οτι η είκονα της Παναγίας δεν πρέπει να κατεβαίνει για διακονία στη Καλαμάτα. 

Οι άνδρες του χωρίου πήραν την είκονα και την έκρυψαν σε μια σπηλία νότια του μοναστηριού και όταν ανέβηκαν να πάρουν την εικόνα, οι γυναίκες του χωρίου τους εμπόδισαν. Έτσι κατέφθασαν στο χωριό η αστυνομία μαζί με άνδρες του στρατού, ακόμα και ιππικό, θέλοντας να περάσουν απο το χωριό με τη βία. 

Οι γυναίκες αντιστέκονται τους χτυπούν με πανίαρες συντάβλιστρα (εργαλεία του φούρνου) ακόμα και με σκαμνιά απο τα παράθυρα στους στενούς δρόμους του χωριού. Απο την μεριά της αστυνομίας έγιναν συλληψεις, συνελήφθησαν 40 και επιπλέον Γιαννιτσάνες. Τρείς γυναίκες απο το χωρίο είναι έγγυες και γεννούν τα παιδία τους στη φυλακή. Συγχωριανός μας που υπηρετούσε στη βασιλική φρουρά μετέφερε το πρόβλημα στο βασιλιά Περί της Καθόδου της Ιεράς Εικόνος της Παναγίας από το Μοναστήρι της Δήμιοβας στον Ναό των Γιαννιτσανίκων

Μισή ώρα ανατολικά της Γίαννιτσας(πεζή) υπάρχει η ιστορική μονή της Δημιόβης. Στη μονή αυτή υπάρχει η πολυθαυματούργη είκονα της Παναγίας της Δημιόβης. Ο σεβασμός και η αγάπη των κατοίκων του Ελαιοχωρίου προς την Παναγιά ητάν και είναι μεγάλος. Στα τέλη της δεκαετίας του 1910 οι Γιαννιτσάνοι αποφάσισαν οτι η είκονα της Παναγίας δεν πρέπει να κατεβαίνει για διακονία στη Καλαμάτα. 

Οι άνδρες του χωρίου πήραν την είκονα και την έκρυψαν σε μια σπηλία νότια του μοναστηριού και όταν ανέβηκαν να την πάρουν, οι γυναίκες του χωρίου τους εμπόδισαν, και έτσι κατέφθασε στο χωριό η αστυνομία με άνδρες του στρατού, ακόμα και ιππικό. Θέλοντας να περάσουν απο το χωριό με τη βία, οι γυναίκες αντιστάθηκαν χτυπώντας τους με πανίαρες, συντάβλιστρα (εργαλεία του φούρνου) ακόμα και με σκαμνιά απο τα παράθυρα στους στενούς δρόμους του χωριού. Απο μερία της αστυνομίας γίνονται συλληψεις, συλλαμβάνονται 40 και επιπλέον Γιαννιτσάνες, τρείς από τις οποίες είναι έγγυες και γεννούν τα παιδία τους στη φυλακή. 

Συγχωριανός μας που υπηρετούσε στη βασιλική φρουρά μετέφερε το πρόβλημα στο βασιλιά, και έτσι βγήκε βασιλική απόφαση η οποία απογόρευσε την κάθοδο της είκονας στη Καλαμάτα. Για τριάντα χρόνια η είκονα έμεινε στο θρόνο της. 

Στις αρχές της δεκαετίας του '50 με προτροπή του Μακαριστού Μητροπολίτη Μεσσηνίας Χρυσοστόμου Δασκαλάκη, παίρνουν απόφαση ο πρόεδρος του χωριού (Μακρής) και των Γιαννιτσανίκων (Φάσσος) να κατεβάσουν την εικόνα στα Γιαννιτσάνικα για να εισπράξουν χρήματα να τελειώσει η ανακατασκευη της εκκλησίας των Γιαννιτσανίκων. 

Το αίσθημα των Γιαννιτσάνων μέχρι σήμερα ειναι οτι δεν θέλει η είκονα να κατεβαίνει στη Καλαμάτα. Το 1986 την ημέρα που έφυγε η εικόνα απο τη Καλαμάτα έγινε ο μεγάλος σεισμός. Η εκκλησία των Γιαννιτσανίκων βυθίστικε, είναι τυχαίο ή Θαύμα;;;;

Ένα ακόμα ερώτημα που χρήζει άμεσης απάντησης είναι και το κάτωθι: Σύμφωνα με τα παραπάνω γεγονότα, είναι σωστό οι ίδιοι οι κάτοικοι της Γιάννιτσας με την συμμετοχή και του ίδιου του Προέδρου, να είναι αυτοί που παίρνουν την Εικόνα από το μοναστήρι και που την μεταφέρουν στο Ναό των Γιαννιτσανίκων;;;

Ή μήπως χρειάζεται να μας δείξει κάποιο θαυματουργό σημάδι η Παναγία, όπως με τον Σεισμό τον Σεπτέμβριο του 1986, που ο Ναός των Γιαννιτσανϊκων έγινε ένας σωρός ερειπίων;;;;

Μάριος Καπετανέας, Κάτοικος Ελαιοχωρίου